timeline_pre_loader

RYS HISTORYCZNY NASZEJ SZKOŁY

Początki Szkoły Podstawowej w Strzelewie datuje się na rok 1926.  Do 1939 roku 4 klasową szkołą kierował Alojzy Wesołowski. Była to szkoła polska. W czasie II wojny światowej „w latach 1939 – 1945 szkoła nie funkcjonowała. Naukę wznowiono w roku szkolnym 1956/57, a szkolą kierował wówczas Leon Wojciechowski. (…) W 1964 roku opiekę nad placówką przejęła    Krystyna Wesołowska. Z jej inicjatywy zawiązał się społeczny Komitet Budowy Szkoły. Prace budowlane prowadzono w latach 1966 – 1969.” * Na budowę szkoły otrzymano 50 % środków, drugie 50 % to wkład wartości obiektu zgromadzony przez społeczeństwo. W budowę zaangażowali się mieszkańcy Strzelewa, Janina, Minikowa, Kamieńca, a także miejscowe organizacje i pracownicy pobliskich zakładów pracy, między innymi Koło Gospodyń Wiejskich czy traktorzyści i kierowcy z Minikowa. Otwarcie nowej 8 – klasowej szkoły, w której rozpocząć naukę miało 116 dzieci, odbyło się 1 września 1969 r. „Placówka” w latach siedemdziesiątych XX wieku była szkołą ćwiczeń dla Wyższej Szkoły Nauczycielskiej w Bydgoszczy. Poza tym w roku szkolnym 1972/73 funkcjonowała tu Szkoła Wieczorowa dla Dorosłych. W 1974 r utworzono przedszkole, które istniało do 1989 r. Od 1999 r Szkoła Podstawowa w Strzelewie jest szkołą 6 – klasową. Uczęszczają do niej dzieci z Janina, Kamieńca, Minikowa i Strzelewa. Szkoła nieustannie zmienia swoje oblicze, unowocześnia się, dostosowuje do warunków współczesności. 1 września 1969 roku uczniowie rozpoczęli naukę w nowym, przestronnym, bezpiecznym budynku szkoły. To wspólne dzieło stworzone dla swych dzieci i następnych pokoleń przetrwało 40 lat! Nie tracimy wiary, że szkoła będzie służyła uczniom jak najdłużej. W 2002 roku oddano do użytku nową salę gimnastyczną z przestronnymi, nowoczesnymi szatniami, sanitariatami i zapleczem sportowym. Od tego czasu systematycznie wzrasta także wyposażenie w sprzęt sportowy. Uczniowie dysponując taką bazą, ćwicząc i trenując pod okiem nauczyciela wychowania fizycznego, osiągają wiele sukcesów w różnorodnych zawodach sportowych. Europejski Fundusz Społeczny współfinansował w naszej szkole nową klasopracownię komputerową. Dla mieszkańców najważniejsze jest jednak to, że na wsi szkoła najczęściej jest jedynym centrum oświaty, kultury i sportu. Pomaga młodym ludziom w rozwijaniu swych zainteresowań, uczy umiejętności odnajdowania swych mocnych stron, wzmacnia wiarę w swoje możliwości, kultywuje tradycje.

[fragmenty książki „Gmina Sicienko – miejsca i ludzie”.]

Poczet Dyrektorów

  • 1926 – 1939   Alojzy Wesołowski
  • 1956 – 1964   Leon Wojciechowski
  • 1964 – 1969   Krystyna Wesołowska
  • 1969 – 1973   Krystyna Wesołowska
  • 1973 – 1975   Stanisław Słysz
  • 1975 – 1976   Danuta Sudak
  • 1976 – 1981   Krystyna Wesołowska
  • 1981 – 2003   Małgorzata Dybalska
  • 2003 – 2008  Elżbieta Dembek
  • od XII 2008   Małgorzata Matczak
szkola-z-logiem

Poczet nauczycieli i pracowników

  • Baran Elżbieta (nauczanie początkowe, muzyka)
  • Dybalska Małgorzata (matematyka),
  • Kuźniewska Helena (zajęcia praktyczno–techniczne)
  • Płaczek Andrzej ( fizyka, chemia, wych. fiz.)
  • Myszkiewicz Teresa (j. polski),
  • Oleś Anna (nauczanie początkowe, j. rosyjski)
  • Sudak Danuta (nauczanie początkowe)
  • woźny Draheim Franciszek.
  • Bzdzion Marzena (matematyka)
  • Jopek Barbara (j. rosyjski, religia)
  • Kalinowski Antoni (muzyka)
  • Kara Ewa (j. rosyjski, biblioteka)
  • Klusek Bożena (matematyka, informatyka)
  • Kocemba Wacława (muzyka)
  • Kozłowska Barbara (nauczanie początkowe)
  • Marchewka Violetta (pedagog szkolny)
  • Michalska Elżbieta (religia)
  • Nawrot Zbigniew (historia),
  • Słysz Stanisław (w–f )
  • Stachowiak Genowefa (nauczanie początkowe)
  • Nowak Łucja (harcerstwo i nauczanie początkowe)
  • Olechno Żaneta (j. angielski)
  • Płuciennik Henryka (religia)
  • Podpinka Dorota (nauczanie początkowe)
  • Roman Wojciech (historia)
  • Rychławska Anna (historia)
  • Siedlecki Michał (w–f ),
  • Szymczak  Renata (w–f, naucz przedszkolne)
  • Zdziarska Dorota (pedagog szkolny)
  • Łoś Dorota  (logopeda)
  • Dembek Elżbieta (przyroda)
  • Falkowska Dorota (j. angielski)
  • Gościniak Maria (nauczanie początkowe)
  • Cysewska Danuta (j. polski)
  • Kuczyńska Karolina( j. angielski)

Szkoła Podstawowa im. Komisji Edukacji Narodowej w Strzelewie jest szkołą 8 – klasową  z oddziałami  przedszkolnymi,( od IX 2011r.), w której w roku szkolnym 2018/ 2019 uczy się około 120 uczniów. Szkoła wyposażona jest w bardzo dobrą i bezpieczną bazę lokalową, która w minionych kilku latach przeszła remont kapitalny oraz termomodernizację. Szerokie ciągi komunikacyjne, zabezpieczona klatka schodowa, wyremontowane toalety, bardzo duże i bezpieczne 2  sale dla przedszkolaków, świetnie wyposażona kuchnia i stołówka oraz nowa sala gimnastyczna, to tylko niektóre atuty  naszej szkoły.

Sztandar

Sztandar szkoła otrzymała 20.X.1984 roku, po 15 latach swojego istnienia. Inicjatorem
tego przedsięwzięcia był Komitet Rodzicielski pod przewodnictwem Pana Henryka Duchalskiego. Na uroczystości nadania sztandaru obecne były władze gminy. Funkcję Dyrektora Szkoły pełniła wówczas Małgorzata Dybalska. Dla społeczności
Strzelewa była to bardzo podniosła chwila Do dzisiaj na ten sam sztandar ślubują pierwszoklasiści oraz absolwenci, którzy przyrzekają wierność w życiu zasadom i wartościom zaszczepionym w naszej szkole.

Biblioteka i świetlica

Nowoczesny sprzęt komputerowy, bogaty księgozbiór czy nowe, jasne pomieszczenie
to jeszcze nie wszystko. Biblioteka i świetlica spełniają swe zadania przede wszystkim dzięki zaangażowaniu w życie szkoły, inicjowaniu akcji i imprez popularyzujących
czytelnictwo czy organizacji szkolnego etapu konkursu recytatorskiego. Tych zadań podejmuje się na co dzień Pani Magdalena Knioła. Tu także znajdują opiekę uczniowie oczekujący na autobus dowożący ich po lekcjach do domu.

Harcerstwo

Harcerstwo w Strzelewie istnieje już od lat 60-tych. Drużyny przy tutejszej szkole prowadziło wielu nauczycieli, między innymi: p. Łucja Nowak, p. Małgorzata Dybalska, p. Andrzej Płaczek, p. Krystyna Stachowiak. W 1985 roku p. Bernadeta Nikodem utworzyła gromadę zuchową „Leśne Ludki”, która po kilku latach została przekształcona w 3DH im. Aleksandra Kamińskiego „Kamyki” i która działa bardzo aktywnie do dnia dzisiejszego.
Nasi harcerze i zuchy uczestniczą w rajdach, złazach oraz różnorodnych konkursach i akcjach. Wielokrotnie  spędzali ferie na zimowiskach oraz wakacje letnie na obozach w atrakcyjnych regionach Polski. Priorytetem działania drużyny jest ekologia, terenoznawstwo i samarytanka. Harcerze opiekują się rezerwatem przyrody „Kruszyn”, wędrują po okolicznych miejscowościach poznając swoją „małą ojczyznę” oraz uczą się zasad pierwszej pomocy. Z okazji 100-lecia ZHP nasza drużyna brała udział w zorganizowaniu wystawy w Muzeum Ziemi Krajeńskiej w Nakle, którą można było obejrzeć od 04 lutego do 3 marca 2011roku.

Kilka słów o naszym Patronie

Komisja Edukacji Narodowej (KEN), (pełna nazwa: Komisja nad Edukacją Młodzi  Szlacheckiej Dozór Mająca) –  była centralnym organem władzy oświatowej powołanym w Polsce przez Sejm Rozbiorowy dnia 14 października 1773 roku na wniosek króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Komisja była pierwszym  ministerstwem oświaty publicznej w Polsce i pierwszą tego typu instytucją w Europie. Głównym inicjatorem i architektem powstania Komisji był ksiądz Hugo Kołłątaj, który jednak odgrywał w jej działaniu rolę „szarej eminencji”.  Komisja została powołana głównie dlatego, że w 1773 roku edukacja podstawowa i średnia były w Rzeczypospolitej organizowane i kontrolowane przez Zakon Jezuitów. System przez nich stworzony funkcjonował całkiem sprawnie, choć cechował go swoisty konserwatyzm i nietolerancja religijna.   W 1773 zakon został nagle rozwiązany przez papieża Klemensa XIV, co w Polsce zagroziło całkowitym upadkiem edukacji, ale też dało impuls do głębokich reform szkolnictwa.

Pierwszy okres działalności (1773-1780)

W okresie tym wywalczono w Sejmie przejęcie majątku pojezuickiego, co dało Komisji dużą niezależność finansową. Eksperci pod wodzą Hugona Kołłątaja opracowali trzystopniowy model szkół podstawowych i średnich. Najniższym stopniem były szkoły parafialne przeznaczone dla niższych stanów (chłopów i mieszczan), pośrednim szczeblem były państwowe szkoły powiatowe – do których głównie trafiały dzieci z rodzin szlacheckich, ale które były też otwarte dla najzdolniejszej młodzieży ze stanów niższych, zaś stopniem najwyższym były dwa uniwersytety – w Wilnie i Krakowie. W ramach reformy edukacji podstawowej stworzono Towarzystwo do Ksiąg Elementarnych, które opracowało pionierskie podręczniki – wymagające często (zwłaszcza w zakresie nauk przyrodniczych i ścisłych) tworzenia polskiej terminologii tych nauk, która do dzisiaj jest podstawą terminologii chemicznej, fizycznej i matematycznej stosowanej w języku polskim. Należy dodać, że aż do roku 1780 język polski nie był osobnym przedmiotem nauczania – stal się nim dopiero dzięki pracom Komisji Edukacji Narodowej.  Opracowano także szereg przepisów i programów dla szkół podstawowego i średniego szczebla (np. dopuszczających dziewczęta do nauki na równych prawach z chłopcami) – były jednak one często ignorowane lub bojkotowane przez nauczycieli z tych szkół – bardzo często byłych jezuitów.

Drugi okres działalności (1781-1788)

Drugi okres działalności był w zasadzie kontynuacją prac podjętych w pierwszym okresie i zapełniania ram reformy, której granice zakreśliły kompetencje Komisji wywalczone w pierwszym okresie. Pewnym novum była tylko reforma dwóch szkół wyższych – Akademii Krakowskiej i Wileńskiej – które oprócz pełnienia obowiązków typowych dla uczelni wyższych, zajęły się także bezpośrednim nadzorem szkół średnich i podstawowych – trochę na wzór dzisiejszych kuratoriów oświaty. W szkołach średnich i w mniejszym stopniu w podstawowych, stara kadra nauczycielska oparta na klerze wywodzącym się z zakonu jezuitów była stopniowo wymieniana na absolwentów zreformowanej Akademii, dzięki czemu opór szkół średnich i podstawowych przed reformami stopniowo malał.

Trzeci okres działalności (od 1789 do 1794)

Od roku 1789 rozpoczął się stopniowy rozkład i utrata wpływów Komisji, co było procesem równoległym do powolnej utraty wpływów politycznych przez stronnictwo reformatorów i rozkładu Rzeczypospolitej. W czasie obrad Sejmu Czteroletniego frakcja reformatorów zgodziła się na daleko idące ustępstwa w sprawach szkolnictwa, aby móc przeforsować Konstytucję 3 maja. Konstytucja ta czyniła prezesem KEN prymasa Polski, który zasiadał w Straży Praw jako swoisty minister oświaty. Ostateczny cios Komisji zadała konfederacja targowicka, która odebrała jej władzę nad szkołami zakonnymi oraz całkowicie zmieniła jej skład. Wielu członków Komisji (z Kołłątajem na czele) i tak musiało opuścić kraj po zwycięstwie Targowicy, gdyż wydano na nich zaoczne wyroki śmierci w związku z ich ogólną działalnością polityczną.

Podsumowanie dokonań Komisji

całkowita reorganizacja oraz stworzenie od podstaw systemu szkół średnich opracowanie nowych programów nauczania w duchu umiarkowanego oświecenia utworzenie seminariów nauczycielskich przy uniwersytetach publikacja nowatorskich podręczników szkolnych – w sumie wydano 27 podręczników, z których część po raz pierwszy stworzyło polską terminologię naukową takich dziedzin jak fizyka, matematyka, chemia, logika, gramatyka reformę Akademii Krakowskiej i Wileńskiej utworzenie Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych wprowadzenie historii Polski i historii naturalnej wprowadzenie elementów wychowania fizycznego rozpoczęcie nauczania w języku polskim – nauka w języku łacińskim była zakazana Działalność Komisji jest trudna do przecenienia w historii Polski. Kilkudziesięciotysięczna kadra nauczycielska wychowana przez Komisję kontynuowała działalność w jej duchu jeszcze długo po utracie przez Rzeczpospolitą niepodległości wychowując kolejne pokolenia względnie nowocześnie wykształconej młodzieży, dzięki której w ogóle przetrwała polska kultura i język. Niektóre podręczniki (np. podręcznik do chemii Jędrzeja Śniadeckiego) były w użyciu jeszcze u zarania II Rzeczypospolitej, a z podręczników gramatyki i historii wydanych przez Towarzystwo do Ksiąg Elementarnych uczyli się praktycznie wszyscy najwybitniejsi pisarze i poeci XIX w. – od Adama Mickiewicza po Bolesława Prusa.

[ źródło: Wikipedia ]

Kronika i SocialMedia

Odwiedź nasz kanał na YouTube i zobacz ile dzieje się w naszej szkole:

Obejrzyj kronikę

z życia szkoły prowadzoną przez panią dyrektor Małgorzatę Matczak